Kodeks rodzinny i opiekuńczy w art. 59 stanowi, iż w ciągu trzech miesięcy od chwili uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu małżonek rozwiedziony, który w skutek zawarcia małżeństwa zmienił swoje dotychczasowe nazwisko, może przez oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego lub konsulem powrócić do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa.

Z powyższego przepisu wyraźnie wynika, iż powrót do nazwiska, które nosiło się przed zawarciem małżeństwa nie jest obowiązkiem, a jedynie jest uprawnieniem przysługującym rozwiedzionemu małżonkowi. Pamiętać należy, iż uprawnienie to przysługuje nie tylko żonie, ale również mężowi (sytuacja taka ma miejsce, gdy mąż przyjął nazwisko żony)!

Powyższe zostało również uregulowane przez Sąd Najwyższy, który w postanowieniu z dnia 02 lutego 1978 r. (sygn. IV CZ 11/78) wskazał, iż były mąż nie może domagać się odebrania swojej byłej żonie prawa do nazwiska nabytego przez małżeństwo, jako że kodeks rodzinny i opiekuńczy takiej możliwości nie przewiduje.

A zatem, jeśli była żona nie podejmie samodzielnej decyzji w sprawie powrotu do nazwiska sprzed zawarcia małżeństwa, to ani były małżonek ani żadna inna osoba nie ma prawa żądać od niej, ażeby złożyła wniosek o zmianę nazwiska, gdyż nazwisko to jest dobrem osobistym chronionym przez prawo.