Czy sąd może ograniczyć lub zakazać utrzymywania kontaktów z dzieckiem?
20 listopada, 2017
Brak porozumienia rodziców co do istotnych spraw dziecka
4 grudnia, 2017

Kara pieniężna za niewykonywanie lub niewłaściwe wykonywanie kontaktów z dzieckiem

„W wyroku rozwodowym sąd ustalił moje kontakty z córką na jeden dzień w tygodniu i w co drugi weekend. Niestety od kilku miesięcy nie mam kontaktu z córką, ponieważ żona zabrania mi się z nią widywać pod pretekstem choroby, nauki lub np. wycieczki szkolnej. Co mogę w takim przypadku zrobić, jak egzekwować moje prawo do kontaktów?”

Zgodnie z art. 113 § 1 kro, niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Utrzymywanie tych kontaktów polega m.in. na przebywaniu z dzieckiem i bezpośrednim porozumiewaniu się, utrzymywaniu korespondencji, a także na korzystaniu z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.

Niestety często się tak zdarza, że niechęć małżonków do siebie powoduje, że postanawiają oni robić sobie na złość do czego właśnie wykorzystują dziecko i tak jak to zostało opisane w w/w sytuacji wielokrotnie się zdarza, że rodzic, który sprawuje pieczę nad dzieckiem szuka wymówki, aby nie „wydać” dziecka na kontakt. Niemniej jednak dodać należy, że zdarzają się również takie sytuacje, że rodzic, który ma ustalone sądownie kontakty z dzieckiem nie chce ich realizować, ponieważ np. założył nową rodzinę i nie ma już czasu dla dziecka z pierwszego małżeństwa.

W przypadku gdy rodzic, u którego mieszka dziecko, lub rodzic, który jest uprawniony do kontaktu z dzieckiem, nie realizuje obowiązków wynikających z orzeczenia sądowego albo z ugody zawartej przed mediatorem, sąd opiekuńczy w myśl art. 59815 k.p.c., może zagrozić tej osobie nakazem zapłaty oznaczonej sumy na rzecz osoby uprawnionej za każde naruszenie obowiązku.

Zasadniczym celem w/w przepisu jest ustanowienie instrumentów przymuszających rodziców do realizacji kontaktów, które zostały ustanowione bądź to w orzeczeniu sądu, bądź w ugodzie zawartej przed mediatorem.

Postępowanie dotyczące niewykonywania lub nienależytego wykonywania kontaktów z dzieckiem jest dwuetapowe:

  1. W pierwszym etapie sąd orzeka o zagrożeniu nakazaniem zapłaty przez określoną osobę oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązków wynikających z orzeczenia o kontaktach lub ugody sądowej bądź ugody zawartej przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem. Zagrożenie to może być skierowane zarówno do osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, jak i osoby uprawnionej do kontaktu lub której kontaktu tego zakazano. Orzeczenie o zagrożeniu jest sygnałem ostrzegawczym, upomnieniem dla rodzica naruszającego obowiązki.
  2. Gdy orzeczenie o zagrożeniu jest nieskuteczne i rodzic w dalszym ciągu narusza nałożone na niego obowiązki postępowanie przechodzi w drugi etap, w którym sąd nakazuje wyżej wskazanej osobie zapłatę należnej sumy pieniężnej, która jest iloczynem liczby naruszeń i kwoty orzeczonej w pierwszym etapie postępowania.

Wskazać należy, iż zarówno pierwszy jak i drugi etap wszczynany jest jedynie na wniosek osoby uprawnionej. Do wniosku o wszczęcie postępowania należy dołączyć odpis wykonalnego orzeczenia albo ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem dotyczących kontaktów z dzieckiem. Jeżeli natomiast postępowanie ma się toczyć na podstawie orzeczenia sądu albo innego organu państwa obcego albo ugody zawartej przed sądem lub innym organem państwa obcego lub przez niego zatwierdzonej, niezbędne jest stwierdzenie wykonalności tego orzeczenia albo ugody.

W trakcie postępowania sąd przeprowadza postępowanie wyjaśniające, w którym słucha uczestników postępowania (może także wysłuchać dziecko, jeżeli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwala), bada okoliczności sprawy, a w szczególności przyczyny braku kontaktów. Ustalając zaś wysokość sumy pieniężnej sąd uwzględnia sytuację majątkową rodzica, wobec którego ma być wydany nakaz zapłaty.

Co istotne i na co warto zwrócić uwagę, to to, że postanowienia dotyczące zagrożenia nakazaniem zapłaty, nakazaniem zapłaty należnej sumy, a także zwrotu wydatków poniesionych w związku z niezrealizowanym kontaktem podlegają zaskarżeniu w drodze zażalenia.

Postanowienia wydane w omawianym rodzaju postępowania są natychmiast wykonalne, a gdy się uprawomocnią, stanowią tytuł wykonawczy niewymagający nadania klauzuli wykonalności, co oznacza, że od razu możemy udać się z nim do komornika.

Dodać również należy, iż sąd umarza postępowanie, jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od uprawomocnienia ostatniego postanowienia nie wpłynął kolejny wniosek w sprawach wykonywania kontaktów z dzieckiem.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Przeczytaj też inne wpisy