Zgodnie z art. 27 § 1 Kodeksu Postępowania Cywilnego, powództwo wytacza się przed sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania. Zaś w myśl art. 32 k.p.c. powództwo o roszczenie alimentacyjne oraz o ustalenie pochodzenia dziecka i związane z tym roszczenia wytoczyć można według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej (właściwość przemienna).

A zatem powód ma możliwość wyboru, czy pozew o alimenty chce złożyć w sądzie właściwym według swojego miejsca zamieszkania czy też według miejsca zamieszkania pozwanego.

Właściwość przemienna i możliwość wyboru sądu, do którego powód chce złożyć pozew ma zastosowanie również do sytuacji, gdy istnieje potrzeba podwyższenia zasądzonych alimentów, co zostało potwierdzone przez Sąd Najwyższy, który wskazał:

„Żądanie zmiany wysokości świadczeń alimentacyjnych jest roszczeniem alimentacyjnym w rozumieniu art. 32 k.p.c., niezależnie od powoływanej przez stronę powodową podstawy” – uchwała z dnia 16.04.1991 r. (sygn. akt III CZP 24/91).

Właściwość ta nie ma zaś zastosowania do pozwu o obniżenie świadczeń alimentacyjnych, gdyż:

„Celem art. 32 k.p.c. jest ułatwienie dochodzenia roszczeń alimentacyjnych osobie uprawnionej, przepis ten nie ma zastosowania do powództwa obowiązanego o obniżenie alimentów” – uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 1955 r. (sygn. akt I CO 8/55).

Podstawa prawna:

art. 27 § 1 i art. 32 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (tj. Dz. U. Nr 43, poz. 296),

Komentarz do art. 27 § 1 i art. 32 Kodeksu postępowania cywilnego pod red. M. Manowskiej.