W myśl art. 52 § 1a Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej może żądać także wierzyciel jednego z małżonków, jeżeli uprawdopodobni, że zaspokojenie wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym wymaga dokonania podziału majątku wspólnego małżonków.

Zgodnie z powyższym przepisem legitymowanym do żądania ustanowienia rozdzielności majątkowej jest nie tylko każdy z małżonków, ale również wierzyciel jednego z nich.

Aby wierzyciel mógł skutecznie wystąpić z żądaniem ustanowienia rozdzielności majątkowej musi dysponować tytułem wykonawczym przeciwko małżonkowi, a także obowiązany jest uprawdopodobnić, że zaspokojenie wierzytelności wymaga dokonania podziału majątku wspólnego.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż ustawodawca posługuje się terminem „uprawdopodobnienie”, a nie udowodnienie. Termin ten został zdefiniowany przez Sąd Najwyższy, który stwierdził, że sąd może uznać jakieś twierdzenie za uprawdopodobnione tylko wtedy, gdy nabierze przekonania, iż prawdopodobnie tak właśnie było lub jest (orzeczenia z dnia 19.06.1951 r., sygn. C 398/51, z dnia 9.09.1961 r., sygn. 4 CZ 54/61, z dnia 13.07.1966 r., sygn. II CZ 74/66). A zatem, wierzyciel chcąc uprawdopodobnić, że zaspokojenie wierzytelności wymaga dokonania podziału majątku wspólnego małżonków, może posługiwać się środkami dowodowymi wymienionymi w Kodeksie postępowania cywilnego tj. dokumentami, zeznaniami świadków, opinią biegłego lub np. dowodem z przesłuchania stron.

Pamiętać również należy, iż art. 52 § 1a kro znajduje zastosowanie do każdej wierzytelności, niezależnie od źródła i czasu jej powstania.

Reasumując wskazać należy, iż uzyskanie przez wierzyciela orzeczenia ustanawiającego ustrój rozdzielności majątkowej między dłużnikiem i jego współmałżonkiem stanowi tzw. „pierwszy krok” do zaspokojenia wierzytelności. Następnie wierzyciel musi dokonać zajęcia prawa małżonka – dłużnika do żądania podziału majątku wspólnego, doprowadzić do tego podziału, a wreszcie zaspokoić się ze składników majątkowych, które przypadły dłużnikowi w wyniku podziału.