Zgodnie z art. 62 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki.
Domniemanie pochodzenia dziecka od męża matki zawarte w w/w przepisie jest domniemaniem prawnym, które zgodnie z art. 62 § 3 kro może zostać obalone tylko na skutek powództwa o zaprzeczenie ojcostwa i nie może zostać unicestwione w trybie ugody sądowej ani na podstawie zgodnych oświadczeń małżonków!
Domniemanie to opiera się na dwóch istotnych faktach tj. na pozostawaniu matki dziecka w związku małżeńskim i na urodzeniu się dziecka w czasie trwania tego związku albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia.
Jeżeli dziecko urodziło się po ogłoszeniu, lecz przed uprawomocnieniem się wyroku rozwodowego jego matki, to przyjmuje się, iż pochodzi ono od męża matki. Podobnie rzecz się przedstawia, jeżeli od dnia uprawomocnienia się wyroku rozwodowego do daty urodzenia dziecka nie upłynęło 300 dni.
Pamiętać należy, że jeśli powództwo o zaprzeczenie ojcostwa nie zostanie wytoczone w sposób, w trybie i w terminie przewidzianym przepisami prawa (o czym szczegółowo będzie w kolejnych artykułach) to domniemanie pochodzenia dziecka od męża matki obowiązuje bezwzględnie, choćby nawet było oczywiste, że dziecko nie pochodzi od męża matki!
Wskazać również należy, iż celem procesu o zaprzeczenie ojcostwa jest usunięcie stanu prawnego niezgodnego z rzeczywistym biologicznym pochodzeniem dziecka, a więc uchylenie dotychczasowego ustalenia na podstawie domniemania, że mąż matki jest ojcem dziecka. Cel ten można osiągnąć tylko przez wykazanie dowodami (przede wszystkim biologicznymi – badanie DNA), że mąż matki nie jest ojcem dziecka i to właśnie na nim spoczywa ten obowiązek. A zatem reasumując podkreślić jeszcze raz należy, że celem procesu o zaprzeczenie ojcostwa jest obalenie ustawowego domniemania, że dziecko pochodzi od męża matki.
Podstawa prawna:
art. 62 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 682 z późn. zm.),
Komentarz do art. 62 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pod red. J. Wiercińskiego, wyd. 1.